تو شمع و من پروانە
تو اتش ان شمع فروزانی کە همیشە جاودانی
من اون پراونە عاشق کە همیشە دور تو میگردم
تو بالهایم رو می سوزانی و من باز دوستت دارم
تو قلبم رو می سوزانی و من باز دوستت دارم
در پای اتش تو می میرم و باز می گویم برای عشق تو می میرم
اخ . چرا باید من هی بسوزم و تو بودن من رو درکنار خودت حس نکنی
چرا باید تو مرا بسوزانی و من باز دوستت بدارم
من باید در راه عشقی بسازم و بسوزم و بمیرم
کە هرگز تو احساس نکردی
بودن من را در کنار خودت تنها با شعلە اتش فروزان خودت
من را سوزاندی و خاکستر زیر پایت شدم
پس بذار برای همیشه بمیرم